Eylülün Unutulmuş Sabahları

Keramet bir anlık parıltıdır, düşlerinde
Hafif bir serinliktir, yüzüne vuran.
Bir film sahnesi gibi akıp gider içinden,
Yarım kalmış bir şarkıdır, dudağında.
Hüzünle karışık bir sevinçtir, tanımsız,
Zamanın ötesinde bir anımdır.
Ey kalabalıklar içinde yalnız yürüyen,
Sessiz çığlıklar birikmiştir yüreğinde.
Bilirsin, her ayrılık yeni bir başlangıçtır,
Her veda, bir umut ışığı taşır içinde.
Sakladığın gözyaşları bir gün diner,
Gülüşlerin yeniden yankılanır sokaklarda,
Belki de bir kelebeğin kanadında taşınır.
Yalnızlık bir sığınaktır bazen, bilirsin,
Kendi sesini dinlemek için bir fırsat.
Unutma, her karanlığın ardından bir şafak söker,
Her düşüş, yeniden kalkmak için bir güç verir.
Gelecek, geçmişin izlerini silercesine gelir,
Hayat, tüm karmaşıklığıyla devam eder.