Eylül Sonu Sessizliği

Yaralı bir kuşun kanadında son ışıklar,
Akşamın koynunda hüzünlü şarkılar.
Sokak lambaları yanar tek tek,
Bir umut kırıntısı belki de,
Yarına dair suskun bekleyiş,
Gölgeler uzar, yalnızlık büyür,
Ruhumda bir boşluk, tarifsiz bir düşüş.
Sensiz geçen her an bir işkence,
Yokluğun içimde derin bir yara.
Gözlerim seni arar durmadan,
Belki bir mucize olur, dönersin,
Yeniden başlarız hayata.
Bir veda busesi kondur alnıma,
Gitme, kal benimle sonsuza dek.
Ellerim buz keser sensiz kalınca,
Bu ayrılık beni kahreder,
Gülüşünle ısıt içimi.