Bir renk düşlemek,
Hafiften mor, biraz küllü,
Eylül akşamı gibi…
O rengi aramak bir ömür,
Bazen bir gözde bulmak onu,
Bazen bir şarkıda dinlemek,
Bazen kaybolmuş bir anıda,
Hatırlamak ve unutmak gibi…
Renkler yetmiyor anlatmaya,
Kelime kifayetsiz bir çaba,
Bir bakış, bir dokunuş belki,
O rengin sırrını çözmeye,
En yakın yol olabilir…
Ama yine de denemek güzel,
O rengi bir mısraya sığdırmak,
Bir fırça darbesiyle canlandırmak,
Bir ömür boyu sürecek bir arayış,
Belki de aradığımız renk,
Tam da şu anda, burada, içimizde saklı,
Bilmeksizin taşıdığımız bir hediye…
Bir yanıt yazın