Yıkık bir duvarın gölgesinde kaldı
Unutulmuş bir aşkın sessiz çığlığı
Taşlar yorgun, zaman acımasız aktı
Bir zamanlar umutla yeşeren bir fidan
Şimdi kurak topraklarda yalnız bir figan
Anılar tozlu raflarda saklı kaldı.
Bir sen vardın, bir de ben.
Şimdi rüzgar eser sadece
Hatıralar sürüklenir durmadan.
Eski bir şarkı çalınır uzaklardan,
Sanki o günlere bir davetiye gibi.
Yüreğimde bir sızı, derin bir hasret,
O duvarlar şahit oldu nice sevdaya,
Şimdi sessizce ağlar geçmişe.
Benim çaresizliğime ortak olur sanki
Yalnızlığımın şahidi olur.
Her taşında bir hikaye gizli,
Her çatlağında bir anı saklı.
Bir zamanlar umut dolu gözlerle bakardım
Şimdi hüzünle dokunurum taşlara.
Geçmişin hayaleti dolanır etrafta.
O duvarlar şahit oldu nice ayrılığa,
Şimdi sessizce fısıldar geçmişi.
Eski şehrin duvarları,
Aşkın ve ayrılığın sessiz tanığı.
Sonsuzluğa uzanan bir yol gibi
Kaybolmuş bir ruhun yankısı.
Şimdi sadece rüzgar eser durmadan
O duvarlar şahit oldu nice unutuşa,
Sessizce bekler yeni anılar.
Bir yanıt yazın