Eski Sandık Kokusu

Çoktandır açmadım, affet beni zaman.
Unuttum o kokuyu, o eski yazları.
Sandıkta saklıydı, her hatıran duman,
Bıraktım öylece, kendi yarasını sarsın.
Şimdi açsam yine, aynı mı kokacak?
Yoksa küflenmiş midir, umudun rayihası?
Bir devir kapandı, artık hep ağlayacak,
O eski sandıkta, aşkın son baharı.
Kim bilir, belki de yenilenmiştir koku,
Belki de değişmiştir, rengi, deseni, özü.
Ama korkuyorum, kalbime bir doku,
Bozulmuşsa eğer, dönüşü olmaz.
Bırak kalsın kapalı, o sandığın ağzı,
Mazinin hatırası, zehirli bir sarmaşık.
Açsam, bozulur belki, geleceğin yıldızı.