Eski Kentin Aynaları

evler eskiyor, duvarlar unutulmuş bir şarkı
gölgeler uzuyor, kaldırımlar yorgun bir telaş
her köşe başında anılar, birer yabancı
paslı demirler, kırık camlar, solgun bir telaş
aşklar unutuluyor, mektuplar saklanıyor
rüzgar fısıldıyor, yalnızlık büyüyor
şehir değişiyor, ruh aynı kalıyor
zaman bir nehir gibi akıyor
sessizlik ağırlaşıyor, umut tükeniyor
yaşlılık gençliği kovalıyor


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir