Eski Bir Şehrin Yüzü

Böylece bir akşam daha çöktü üzerimize, sessizce
En eski sokakların bu senin, unutulmaya ya da alışmaya
Taş duvarlardan hayallere doğru akan bir nehirdeyiz
Birden nasıl oluyor sen gözlerimi siliyorsun
Ama nasıl oluyor sen gözlerimi sildikçe
Hatıralar bir kere daha canlanıyor
Bütün yorgun yüzlerde
Geçmiş dahil
Senin bir hüznün var beni asıl etkileyen o
Onunla daha bir anlam kazanıyor beklemek
Akşamları yalnız kaldığı için haklı
Gününü yaşayıp kabullendi diye güzel
Bir çok anı isimleri gibi güzel
En tanıdık hüzünlerle dolu
Bütün yorgun yüzlerde
Geçmiş hariç değil