Şehirde bir yalnızlık vardı
Martı çığlığına benzer,
Sis çökerdi usulca anılara
Dertten anlardı.
Bütün Beyoğlu hatırlar o günleri,
Çiçek pasajı hatırlar, meyhaneler bilir,
Geçen unuturdu.
Yüzü eski bir fotoğrafa benzer
Solgun zamanlarda.
Denizler gibi gözleri;
Uzakta, sessiz, bir hali vardı.
Sonbahar akşamları çöktü müydü
Hüzün sarardı.
Sesini bile unuttum
Kendisini de, sokakları da,
Yalnız bazen aklıma düşüyor
Gece gündüz bir köşede
Ve taş duvarlarda.
Bir yanıt yazın