Camdan akan yağmur
silik bir hatıra gibi yüzümde
kimdi o bahçedeki çocuk
diye soruyorum içimden
çalınan ilk şekerleri sayarken
zamana karşı kaybedilen
oyunlar akılda
Bir köşede unutulmuş
oyuncak ayı gibi
sessizce bekliyorum
Yüksek tavanlı odada
yankılanan ayak sesleri
artık bana ait değil
eskimiş bir şarkı gibi
mırıldanıyorum
Unutulmuş bir mektup
satırlarında kaybolduğum
o eski gülüş kaldı sadece
yüzümdeki çizgilerde saklı
geleceğe dair bir umut.
Bir yanıt yazın