Sessizce bakıyorum sana
Yüzündeki o soluk gülüş
Aklımda kalan tek şey
Belki de bir zaman tüneli
Oysa ne çok hayal kurmuştuk
Uçsuz bucaksız bir denizde
Şimdi anılar birer birer
Dökülüyor yaprak gibi
Acı bir tebessümle
Gözlerim doluyor yine
Bir devrimdi aşkımız aslında
Her şeyi değiştirecek güçte
Ama biz beceremedik sanırım
Yenildik zamanın amansızlığına
Belki de suçlusu yoktu bunun
Sadece yollarımız ayrılmalıydı
Kabullenmek zor olsa da
Solgun bir fotoğrafta kaldı her şey
Oysa ne kadar canlıydı o günler
Şimdi sadece bir anımsama
Gözlerimdeki hüzünle karışık
Bir garip duygu seli içimde
Seni unutmak mümkün müydü sence?
Belki de hiç unutmamalıydım.
Bir yanıt yazın