Eski Bir Dehlizde Yalnızlık

Gözlerim kaybolmuş, sisli bir günde
Yüreğim kan revan, eski bir handa
Bir umut ararım, kırık aynada
Yalan sözler duydum her bir insanda
Aşkı bekler oldum, boş bir sandalda
Yine hüsran düştü, benim payıma
Yıldızlar sönüyor, karanlık çöker
Bir fırtına kopar, içimde eser
Hatıralar canlanır, acılar deşer
Yapayalnız kaldım, kimse bilmez der
Her nefes bir çığlık, göğe yükselir
Yüzümde çizgiler, geçmişi çizer
Yine de beklerim, belki döner
Gönlüm bir virane, yıkık bir şehir
Her taşında bir anı, her sokağı zehir
Boşa geçen ömrüm, artık çok geçtir
Bir el uzansın, bir can versin
Sessiz bir çığlık, yankılanır durur
Bu yalnızlık beni, yavaşça kurutur
Bir ışık ararım, uzağa vurur
Yine de umudum, kalbimde durur
Unutmak mümkün mü, yaşanan her anı
Bu acı beni her gün, yeniden yoğurur
Gülüşüm sahte
Gözyaşım gerçek


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir