Eksik Kalmış Sabahlar

Ben yarım kalmış sabahlara denk gelmişim
Uykusuz geceler için, bitmeyen özlemler için
Ne zaman bir umut filizlense içimde
Solmalı o narin yaprakları sessizce
En acı tebessüm olmalı hayat dediğin
Sigara dumanı gibi ciğerlerime dolmalı
Sarmalı benliğimi bir boşluk olunca
İçimde bir sancı gibi yeşermeli
İnsan yaşarken her sabah biraz ölmeli
Her gün bir başka hüznü tatmalı o kalpte
Yollara bakmalı, kaybolmuş bir serap gibi
Tükenmeli sabrı o yorgun bedenin
Artık unutulmuş bir şarkıdır mutluluk
O büyük yalnızlık çökmüşse ruhuna
Bir gün gelir de bu çaresizliğin
Saklanır bütün cevabı unutmakta
O yerde gülmek de yalan ağlamak da
Nereye dönsen dipsiz bir boşluk
Boşuna bir anlam arama yüzlerde
Her zerrenle acının içindesin artık
Böyle yavaşça silinirsin o karanlıkta
Orada unutulur nice solgun hayaller
Yaşamak, hiç yaşanmamış gibi; korkunç boş
Hayat dediğin hep eksik olmalı.