Günlerdir aynı şarkıyı mırıldanır dururum
Yüzümde tanıdık bir telaş, bir eksiklik
En sevdiğim renkte bir gömlek giyerim
Bilirim, bu da kapatmaz içimdeki boşluğu
Güneşin en parlak hali bile faydasız
Yine de umutla beklerim bir haberini
Sanki her şey düzelecekmiş gibi ansızın.
Bir film sahnesi gibi geçerim önünden
Ben alışkınım artık bu yabancı hallere
Her şey sana çıkıyor sonra yine yeniden
Bir umut, bir arayış, bir bekleyiş içimde
Sanki hiç değişmeyen bir ezgi bu
Seni ararken kendimi de kaybediyorum
Belki de bu yüzden sana hep böyle düşkünüm.
Gelse diyorum
Bir tamamlasa beni
Eksik bir çerçeveydim
O benim resmimi çizseydi.
Özlemin bir nehir gibi akıyor içimde
Daha dün gibi hatırlıyorum ilk bakışını
Bir mucize bekliyorum, biliyorum imkansız
Ben yine de umutla beklerim seni her gün
Sanki her şey mümkünmüş gibi ansızın
Belki bir gün dönersin, kim bilir?
Eksik bir çerçeve tamamlanır o zaman.
Bir yanıt yazın