Ecel Kuşları

Kanat sesleri duyulur uzaklardan, sessizce
Gelirler, konarlar omuz başına, bir nefes kadar yakın
Kaderin soğuk eli değer tenine usulca
Gözler kapanır, bir ömür biter ansızın
Yüzünde beliren çizgi, bir sonraki yolculuğun haritası
Her kırışıklık, yaşanmış bir anının derin izi
Vakit tamamdır, fısıldarlar kulağına, hiç duyulmadan
Bir veda busesi kondururlar alnına, sessizce
Sonsuzluğa açılan kapı aralanır, bir anda
Uçarlar, kaybolurlar uzaklarda
Geriye sadece bir anı kalır
Ecel kuşları, vakti gelince…


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir