O ilk an
Yüzleşilmiş gibi aynada
Bulanık bir düş sanki
Hiçbir şey hatırlanmıyor
Elbette zamandan bakıyor size.
Çıkmaz sokak, geniş meydan
Anılarda, hayallerde
Yansır ondan size her ses
Yitirilmiş bir oyuncaktan sessizlikte.
Umut etmek, teselli–bir zil çaldı kapıda–
Yakında bir mum söndü
Beklemenin karmaşası–gerekirse–
Sürsün bir an böyle–ne fark eder–
Beslesin içinizi o geçmiş zaman umudu.
Gelecekte, düşündünüz–ama ne zaman–
Kim bilir, belki de şimdide
Yalnızlıktan kalan yabancılığın
Saklıdır izi o ilk anda.
“Doğum günleri” kutlanır–çok iyi–
“Doğum günleri”ydi, hani nasıl–belirsizlik–
Gerisi eksik günler
Ola ki beslemekte o ilk anı hepsi
Bir yanıt yazın