Cam Kırığı Veda

Gözyaşım saklı kaldı bende,
Sessizce düştü içime, derinde.
Bir veda busesi konduramadım yüreğime.
Şimdi sensizim, bir kırık dökük halde,
Yarım kalmış bir resim, solgun bir bahar.
Her anı bir cam kırığı gibi batıyor içime,
Her gülüşün bir özlem, her bakışın bir yara.
Unutmak mümkün mü seni, bilmem ki,
Belki de unutulmak en büyük cezasıdır bu sevdanın.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir