Kentin yorgun kaldırımlarından seken
umut kırıntıları,
kimsesiz bir park bankında
unutulmuş bir mektup gibi duruyor,
sessizce…
Kalabalığın ortasında
yalnızlığın yankısı.
Boş bir salıncakta sallanıyor.
Gözlerde saklı bir hikaye,
dudaklarda yarım kalmış bir şarkı,
avuç içlerinde tutulan
kayıp bir yıldızın ışıltısı.
Sonsuzluğa uzanan bir yolculukta,
kaybolmuş bir pusulanın işaret ettiği
belirsiz bir liman,
içimizde saklı bir fırtına.
Bir yanıt yazın