Ebediyet sandığımız,
Bir gölge oyunu mu?
Anlam arayışımız boşuna mı?
Çağın sesi, yankısı her yerde,
Yüzler maskelerle örtülü,
Kalpler buz tutmuş,
Sevgiler menfaatle ölçülü,
Yalanlar gerçeğin tahtına kurulmuş,
Hakikat karanlıkta unutulmuş.
Gölgeler uzuyor,
Aydınlık kayboluyor,
Umut tükeniyor.
Kim kurtaracak bizi?
Bu karanlık çağdan?
Kim tutacak elimizi?
Çağın aynası kırık,
Yansıttığı suret sahte,
Umutsuzluk her yanı sarmış,
Gözyaşları sel olmuş akarken,
Vicdanlar suskun, adalet kör olmuş,
Ebediyet bir hayal, gölge bir oyun.
Çağın Aynası
Bir yanıt yazın