Sanırsın, her fırça darbesi birer sitem, birer figan.
Ruhun çığlığıdır o, duymayan kulaklar nerde, aman!
Ne çare, gösterişten, sahte tebessümden geçilmezken?
Bir dokun, bin ah işitirsin, lakin kimseler eğilmezken.
Yüzünde maske, kalbinde bin yara,
Sanki hayat bir sahne, herkes oyuncu, oysa bir ayna.
Ne yapsın, kime söylesin derdini,
Kim anlar ki bu çağda, samimiyetin kıymetini?
Bir bakış yeterdi, bir zamanlar her şeye,
Şimdi sözler bile anlamsız, her şey bir gösterge.
Susmanın ağırlığı çöker omuzlara,
Yalanlar sarar etrafı, tuzaklarla.
Gözlerini aç, gerçeği gör artık,
Bu sahte dünyada, bir nefeslik yer bul artık.
Yüreğinle dinle, ruhunla hisset.
Çağdaş Yüzleşme
Bir yanıt yazın