Boş Bir Tuval ve…

Baktım
Beyaz bir boşluk vardı önümde
Yeni bir gün gibiydi, taptaze ve sakin
Fırçamı aldım
Önce bir süre düşündüm, öylece durdum
Sonra renkler belirdi içimde
Bastım
Tuvalin ortasına bir çizgi çektim
Karanlık bir yol gibiydi, sonsuzluğa giden
Boyalar aktı
Bir umut belirdi, bir de endişe
Ve ben kayboldum, derinlerde
Döndüm
Yüzümde bir tebessüm, içimde bir huzur
O resim benim, ben o resim
Bir daha bakmadım.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir