Ben bir deryadır tutuldum, ah ne çare
Deryalı demler sürerim, içim kan ağlar yine
Hoşuma gitmiyorsa hayatın bu hoyrat hali
Biraz derya eklerim, gönlüm ferahlar sanki
Hayaller kurarım
Umutlar yeşertirim derya üstüne
Saatlerim hep deryaya beş kala
Ya da deryayı çoktan geçmişte
Ne yana dönsem deryayı ararım
Gözümü kapatsam aklımdan derya süzülür
Bana sorarsanız mevsimlerden deryadayız
Günlerden deryadır içimi ısıtan
Odur beni dimdik ayakta tutan
Onun nefesi sinmiştir yüreğime
Onun dinginliğidir sabahla içime dolan
Akşam sükunetinde onun huzur dolu sesi
Başka umudu anmayın yanımda, incinirim
Deryayı yüceltecekseniz buyurun, yeriniz var
Bir yudum da sizinle içeriz deryadan
İki kelam ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi belki
Ama deryayı size bırakmam imkanı yok
Alın en güzel anımı size vereyim
Cebimde bir tutam umut var
Onu da alın gerekirse
Ben deryayı düşünürüm, üşümem artık
Üç kere adını fısıldarım, ruhum doyar
Yokluk da vız gelir
Çaresizlik bile koymaz bana
Deryasızlık kadar değil
Ona bağlanmayan gönüller kurusun
Ondan geçmeyen yollar kapansın
Onu sevmeyen kalpler taşlaşsın
Kör olsun onu görmeyen gözler
Onu övmeyen sözler suskun kalsın
İki kere iki dört, elde var derya
Bundan böyle dünyada
Huzurun adı derya olsun
Bir yanıt yazın