Bir Yanılgının Ardından

Şans mıydı, yoksa bilmeden atılan bir adım mıydı,
Kör bir sokakta rastladığım o gözler?
Yoksa sadece yorgun bir ruhun arayışı mıydı,
Yanılgılarla dolu bu uzun, karanlık dehlizde?
Anılar birer hayalet gibi dolaşırken zihnimde,
Gelecek, sis perdesi ardında saklı bir bilinmez.
Bir teselli aradım boşlukta.
Oysa her dokunuş yeni bir yara açtı bende,
Her söz bir pişmanlık oldu dudaklarımda.
Geçmişin hayaleti, bir gölge gibi peşimde,
Her adımda beni daha da derine çekiyor.
Hatırlıyorum o ilk gülüşü, o sahte sevinci,
Şimdi hepsi birer yalan, birer yanılsama,
Kaderin acı bir cilvesi sanki.
Belki de her şey bir oyundu sadece,
Rollerimizi oynadığımız, sahnede.
Ama ben kanadım, gerçek sandığım o aşkın
Yalan rüzgarlarında savrulurken yapraklarım.
Şimdi yalnızım, bir enkazın ortasında.
Ve anlıyorum ki, şans dediğin şey bazen
Sadece bir yanılgıdır, bir serap.
Geçmiş, asla geçmeyen bir sancıdır içimde,
Gözyaşlarımla suladığım bir mezar.
Unutmak mümkün mü, yoksa yaşamaya mahkum muyum?