Sahilde bir otel, terasta gün batımı rengi,
Yapayalnız bir martı, eski bir hikaye anlatır.
Sanki ruhu beton olmuş binaların,
Yükseldikçe göğe, yalnızlığı artar.
Gökdelenler, çelik ve camdan suretler,
Modern bir masalın soğuk kahramanları,
Rüzgar fısıldar onlara geçmişin sesini.
Asfaltın altında saklıdır şehir,
Hatıralar, unutulmuş sevdalar.
Her köşe başında bir ayrılık şarkısı,
Yine de umut yeşerir betonun arasında.
Beton Uyurgezer
Bir yanıt yazın