Beton Ormanda Yalnız Kavak

O gri kentte bir kavaktı.
Yalnızlığı dallarına yazdı.
Çocukken oynardı gölgesinde kuşlar,
şimdi sadece rüzgar
fısıldar
yapraklarına.
Bir beton yığınında kök saldı.
Ve kökleri öyle derinlere değil,
asfalta tutunmuştu ki,
bilmezdi toprağın kokusunu,
sevmezdi yağmurun dokunuşunu,
sadece gri duvarlar
ve duman
boğardı onu.