Beşinci Mevsim

Haziran bitti, bir boşluk çöktü şehre.
Herkes gitti, bir ben kaldım yine,
Beklemek mi, yola revan olmak mı?
Bilemedim bu yaz, bu nasıl bir sınav.
Şimdi sensizlik ağır bir yük gibi omuzda.
Sıradan bir gün, sıradan bir telaş,
Her şey aynı, değişen bir şey yok.
Yine de içimde bir umut kırıntısı,
Belki dönersin, belki gelirsin diye.
Ama sen yoksun, hep bir eksik var,
Bu şehirde sensiz olmak çok zor.
Herkes mutlu, herkes aşık,
Ben ise yalnız, ben ise kırgın.
Gözlerim yollarda, bekliyorum seni,
Ama sen gelmiyorsun, gelmeyeceksin.
Bu yaz, bu şehir, bu hayat,
Sensiz bir hiç, sensiz bir yalan.
Yine de bekliyorum, yine de umutluyum.
Belki bir gün, belki bir an,
Döner gelirsin, ansızın bir sabah.
O zaman her şey değişir, her şey güzelleşir,
O zaman bu şehir, bu hayat anlam kazanır.
Sensiz geçen her gün bir kayıp.
Ama sen yoksun.