Benim Sesim

Seni içimde büyütmüşüm,
En sakin anlardan en taşkın güne.
Yokluğunla da sevmişim.
Sen umudumsun, nefesimsin,
Söylediğim, sustuğum şarkısın yıllardır…
Gecenin üçünde gelen bir çağrı
Yalnız sokaklar şehrin.
Özlemin bir duman gibi içimde
Yarı yanmış sigaram…
Sen çocukluğumda düşüm,
Gençliğimde izim…
Eski bir defter, sararmış sayfalarım elimde.
Gitmişim unutmaya meyhaneye Ankara’da
Neşet Ertaş’tan bir türkü dilimde:
– Neredesin sen…
Hey canım, yoldaşım, sırdaşım, arkadaşım
Senden bir iz her yerimde.
Aşkla bakışmışım bir yaz akşamı.
Susmuş da yorgunluk atmışım,
Bir sabah vakti
Bir fincan acı kahveyle İstanbul’da…
İzmir’e varmışım hatıralar çoğalmış
Durulmuş, dinmemiş sular.
– Yüce deniz dört yanını sarmış,
Beni vuran bir Egelik miydi dersin…
Seni içimde büyütmüşüm
En taşkın günden en sakin ana.
Hatıranı, hayalini, sesini,
Yokluğunda da sevmişim…