Bellek Çemberi

Anıları da siler mi
aşk acısı çekenler?
Bir yüz unutulur mu hiç,
bakarken aynalara?
Yıldızların ışığı söner mi,
bir kalp küllenince?
Yoksa her veda,
yeni bir başlangıç mı?
Ebediyet bir yanılgı mı,
sadece anılarda mı yaşarız?
Zamanın kıvrımlarında kaybolan,
bir aşkın izleri silinir mi,
akıl ve kalp arasında?
Yine de bekler miyiz,
dönülmez bir yolda?
Sırlar saklar mı gece,
aşkın gölgesinde?
Belki de her şey,
bir illüzyondan ibaret,
ebedi bir döngü…
Unutmak mümkün mü,
tenin sıcaklığını?
Hatıralar birikirken,
ruhumuzda derin yaralar açılır,
ve zamanla iyileşir miyiz?
Yine sever mi insan,
aynı tutkuyla?
Yoksa aşk bir sınav mı,
ebediyete giden yolda?
Her ayrılık bir ders mi,
kalbin öğrenmesi gereken?
Belki de unutmak,
en büyük mucize…
Yeni bir başlangıç için,
aşkın küllerinden doğmak…


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir