BAHTSIZ NEPTÜN

Nerede baksam, uzayın bir köşesinde yalnızsın
Sen misin yoksa bir hayaletin mi Neptün
Hani derin sularında saklıydı tüm gizemin
Hani, soğuk rüzgarlarınla örülüydü kaderin
Hani, kimse ulaşamazdı sonsuz boşluğuna senin
Söyle, neden bu kadar uzak ve erişilmezsin

Kim bilir kaç yüzyıldır dönüyorsun durmadan
Sen misin yoksa bir lanetin mi esiri Neptün
Hani, tanrıların gazabından kaçmıştın sen
Hani, sığınmıştın uzayın sonsuz karanlığına
Hani, yalnızlığınla yetinirdin, sessiz ve derinden
Söyle, neden bu kadar hüzünlü ve umutsuzsun

Şimdi ise
Umutsuzluğun yankısı
Neptün!

Kim bilir kaç kez batıp çıktın kendi karanlığında
Sen misin yoksa bir günahın mı bedeli Neptün
Hani, her batışında bir umut doğardı içinden
Hani, her çıkışında yeniden başlardın hayata
Söyle, neden bu kadar yorgun ve bitkinsin

Neptün,
Gözyaşların denize karıştı
Sonsuzlukta kayboldu.