Ayrıntı

Söylenmemiş sözler birikir içimizde,
Susmak, belki de en derin anlamı.
Bu karmaşık dünya, durulmak ister gibi,
Ve ruhumuz, yalnızlığa alışkın.
Uzaklarda bir ışık yanar.
Ellerimiz titrek, dokunmaya cesaret edemez,
Hayallerin kırılganlığı usulca fısıldar,
Düşüncelerin labirentinde kayboluruz;
Gerçeğin soğuk yüzü belirginleşir.
Beklemenin çaresizliği hakeza.
Dağılan umutlar içinde yorgun bakışlarımız,
Yüzlerimiz solar zamanla;
Hatırlanmamak korkusuyla titrerken içimiz
Rüyalarımız kaybolur uzaklarda.
Anlaşılmak arzusu büyür içimizde,
Sessizliğin çığlığı yükselir.
Unutulmuş şarkılar yankılanır kulaklarımızda,
Adımlarımız yavaşlar yavaş yavaş;
Sevilmemek endişesiyle kıvranırken yüreğimiz,
Geçmişin izleri silinmez asla.
Vazgeçmenin ağırlığı çöker omuzlarımıza
Gözlerimizden yaşlar süzülür usulca,
Ayrılığın acısı dinmez içimizde.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir