Gözden kaybolan bir şehrin hatırasından
Bir fısıltıdır rüzgar -tenimde dolaşan-
Umutlar umutlar umutlar -kirpik izleri, ıslak-
İleride bir kavşakta bekleyeceğim seni usulca.
Duvar saatinden sızıyor yalnızlık
Kasım başlarında dökülen yapraklardan
Ben kavşaktayım şimdi -geç mi-
Sessizliğin gölgesinden doğmuş yalan.
Unutuyor bakışlarını yavaşça
Ben kavşaktan ayrıldım çoktan
Artık
Ne kadar gerçekti yoksa rüya mıydı yaşanan.
Ayrılıklar I
Bir yanıt yazın