Yine esti ayrılık yeli,
Düşürdü yaprakları dalından.
Gönlüm bir virane şimdi,
Yolunu kaybetmiş bir garip kuş gibi,
Uçsuz bucaksız yalnızlığımda,
Hatıralar birer birer canlanıyor,
Gözyaşlarım bir nehir gibi akıyor.
Aşkın ateşi söndü içimde,
Bir kül yığını kaldı geriye,
Yalanlar sardı her yanımı,
Gerçekler kayboldu derinde,
Ayrılık acısı dinmiyor içimde.
Veda busesi kaldı elde,
Bir ömür geçti sanki böyle.
Neyleyim sensiz geçen bu ömrü,
Hangi limana sığınayım şimdi,
Hangi yolda yürüyeyim sensiz,
Sensizliğin karanlığında kayboldum,
Bir ışık arıyorum yolumu bulmak için,
Belki bir gün yeniden doğarım.
Bir yanıt yazın