Ayrılık Vakti, Şehirde

Bu sabah, bir veda hüznüyle doldu içim,
Şehrin silueti sisler ardında biçim.
Kendi yalnızlığımda, bu kalabalıkta sessiz,
Ayrılık şarkısı çalıyor içimde hissiz.
Her köşe, her sokak bir anıyı taşırken,
Tozlu hatıralar canlanıyor gözümde erken.
Dün gece, umutların tükenmeye yüz tuttuğu an,
Duyulan siren sesi, kayıp bir aşkın figan.
Bir gidiş var, ne acı, ne derin keder bu!
Hava baştan başa binlerce anıyla dolu.
Her bakışta bu ayrılık eski düşlerdendir;
O düşlerle kurulmuş nice emellerdendir.
Bu sessizlikte karışırken hüzünle hayat,
Yürüyor, durmadan, anılar ve gözyaşı karışık;
Kimi içten, kimi dıştan üşüşüp her hatıraya,
Giriyor, birbiri ardınca, anlamsız boşluğa.
Kalbin mâbedi her bir tarafından kanıyor,
Bu saatlerde şehir sensizliğe boyanıyor.