Edebiyat dedikleri derin bir deniz,
Bilmeyiz hangi kıyıya götürür bizi.
Bir şiir umardık gönlümüzden akan,
Çağın gürültüsü boğar o sesi.
Tükenmez sanırsın kelimelerin gücü,
Oysa her dize bir yalnızlık öyküsü.
Viz gelir şöhretin ışıltılı yüzü,
Ne ısıtır ne de avutur içimizi.
Ayıptır kalemi kırmak, sözü kesmek,
İnsan olan insan susar mı böyle?
Cehennem azabı değilse de,
Bir yalan gülüşü soldurur beni.
Aşk dedikleri bir hayal perdesi,
Bilmeyiz hangi oyunu sergiler bizi.
Bir tebessüm arardık yüzümüzde,
Zamanın acımasızlığı siler o izi.
Bir yanıt yazın