ATEŞTEN KAÇIŞ

Seninle yalanlamak en kutsal gerçekleri
Seninle kanatlanmak imkansız hayallere doğru
Uçurur beni sesin bilinmez diyarlara en derinlere
Ellerin ellerimde eriyen bir buz parçasıdır sabahlara

Ruhun çağırıyor beni ruhun sarmış benliğimi
Kaybolmuş gölgenim senin, mahkumunum, çaresizim
Bakışların değmese ruhuma tutuşurum
Yanarım alamazsan nefesini nefesimden

Çalsın şarkılar bağırışsın içimde hislerim
Gel uzan yanı başıma bulunmaz sırrım
Kapat kırgın gözlerini, ört üzerini karanlıkla
Sun bana bir umut gibi bekleyişlerini

Sana en uzak olduğum şu anda gel
Hayat olsan da gel, yok oluş olsan da gel.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir