Aşkın Soluğu

Yalnızdım, yapayalnızdım,
Rüzgarı dinledim bir akşam;
Bir fısıltı duydum uzaklardan,
Sessizliği gördüm.
Bir umut belirdi, kırık dökük;
Yeniden yeşeren bir filiz gibi;
Açtım kalbimi usulca;
Sevgiyi gördüm.
Büyüdüm, sevdim, yanıldım;
Aşkı aramak gerekti;
Girdim kalabalıkların içine,
Yüzleri gördüm.
Ne kendimden vazgeçerim, ne senden;
Ne sessizlikten, ne sevgiden ama…
Unutulmuyor o ilk soluk,
Unutulmuyor aşkın derdi.
Oydu, diyorum, âşık ruhun
Görüp göreceği.