Aşkın Evrimi

Sözler eski, hisler yeni,
Bir dokunuş bin anlama bedel.
Çağ değişti, öz değişmedi.
Kalpler artık sanal duvarlara resmedilir,
Yüzler ekranda parıldayan birer maske.
Tutku, bir bildirim sesiyle canlanır,
Hasret, emojilerle dile gelir.
Eski aşk mektupları yerini mesajlara bıraktı,
Kavuşmalar artık bir video konferans kadar yakın.
Ama gözler yine aynı anlamı arar, derinde.
Bir zamanlar el ele tutuşmak yeterdi,
Şimdi algoritma yollarımızı kesiştirir.
Aşk, veri yığınları arasında bir ihtimaldir,
Bir profil fotoğrafında saklı bir umut.
Kelimeler filtrelerden geçer, anlam kaybolur,
Yine de kalp, gerçeği fısıldar durmadan.
Özlem, bir paylaşımın altında yanan bir alevdir.
Dokunmak mı uzaktır, yoksa yakın mı bu kadar?
Bir vaha mı sanal dünya, yoksa bir tuzak mı?
Aşk, her çağda kendini yeniden yaratır.
Yeter ki kalp, aramaktan vazgeçmesin.