O şimdi nerede kayboldu,
o küçücük elleri, dizleri yara?
Sokakta mı, evde mi saklı,
oyun bitti mi, güneş karardı mı?
Belki bir çizgi filmdedir şimdi,
gözleri ekrana yapışmış, dalmış gitmiş.
O şimdi ne görüyor,
eski mahallede mi, beton duvarlar arasında mı?
Rüzgar yüzünü okşuyor mudur hala,
yoksa klima mı serinletiyor yanaklarını?
Ve ne düşünüyor,
yarının okulunu mu, yoksa kayıp giden çocukluğunu mu?
Belki de
neden kedilerin hep kaçtığını,
kuşların neden pencereye çarptığını…
O şimdi ne hissediyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Masumiyet mi, hayal kırıklığı mı?
Yoksa sadece,
büyümenin o tarifsiz ağırlığı mı?
O asfalt kokan salıncağın özlemi mi?
Asfalt Kokan Salıncak
Bir yanıt yazın