Arındıran yağmurudur yüzümün
silik bir suret gibi beliren
aynalarda kaybolan anılar
kederin tortusu kalır
Biriken hüzünlerin döküldüğü deniz
kabuk bağlayan yaraları deşiyor her dalga
kirpiklerimde asılı kalan damlalar
geçmişin izlerini taşıyor sanki
sözcükler boğazımda düğümleniyor
hangi şarkıyı fısıldasam nafile
kendime yabancı bir yabancıyım
Ruhumun labirentlerinde kaybolmuşum
çıkış yolu arayan bir gölgeyim
her adımda biraz daha yoruluyorum
düş kırıklıklarının ağır yüküyle
yüreğim bir enkaz yığını sanki
hangi rüzgar esse dağılırım
yeni bir başlangıç mümkün mü
Sessiz çığlığım
evrenin boşluğunda yankılanır
umutsuz bir bekleyiş
Bir yanıt yazın