Kimdi içimde yankılanan bu sessizlik,
Yitirilmiş bir çağın ardından fısıldayan?
Yüzümde beliren o tanıdık tebessüm,
Sahipsiz bir aynada yankılanan bir yabancı mı?
Ellerim, bir zamanlar umutla dokundukları,
Şimdi boşlukta kaybolan birer anı mı sadece?
Kimdim ben, bu karmaşık labirentte kaybolan?
Yorgun bir gemi misali,
Dümensiz savruluyorum şimdi,
Bilinmez sulara doğru.
Bir şarkı vardı dudaklarımda eskiden,
Şimdi susturulmuş bir melodi,
Bir rüzgarla savrulmuş bir yaprak gibi,
Kaybolmuş bir baharın özlemiyle,
Yine de içimde bir umut kıvılcımı.
Kırık dökük hayallerimle,
Yeniden yeşerecek miyim acaba?
Belki de…
Belki de yeniden doğabilirim küllerimden,
Yeni bir benlikle, yeni bir başlangıçla,
Araf zamanlarının ardından,
Yepyeni bir sabaha uyanarak.
Bir yanıt yazın