Apartman Çiçeği

Benim bahçem yok,
Saksıda büyür hayallerim.
Kıskanır komşu balkondaki,
Mor menekşelerim.
Güneş görmez arka cephede,
Su veririm umutla her gün.
Bazen kurur yaprakları,
Bazen açar bir sürpriz.
Uğraşırım didinirim,
Kimse bilmez derdimi.
Apartman boşluğunda,
Çiçek olmak da zor zanaat.
Elalem ne anlar,
Toprağın dilinden.
Beton yığınında yeşermek,
Bir mucize zaten.
Bana ne!
Bilirim onlar hep,
Hazıra konmak ister.
Bense kök saldım buraya,
Betonun çatlaklarında.
Umut benim,
Su benim,
Güneş benim.
Kıskansınlar varsın.
Ben böyle de güzelim,
Betonda açan çiçeğim.