Anıların Solgun Yüzü

Kentte bir köşe, unutulmuş gibi,
Zamanın izleri silinmiş sanki.
Sessiz bir bekleyiş, bir anı yumağı,
Eski bir şarkı, çalınmayan plak.
Bir zamanlar burada hayat vardı derler,
Kahkahalar yankılanır, aşklar filizlenirmiş.
Şimdi sadece rüzgarın uğultusu,
Yaprakların hışırtısı, kedilerin mırıltısı.
Bir bankta oturan yaşlı bir adam,
Gözleri uzaklara dalmış, geçmişi arıyor.
Belki de o da bir zamanlar buradaydı,
Şimdi her şey değişti, binalar yükseldi,
Yollar genişledi, insanlar yabancılaştı.
O eski sıcaklık, o samimiyet kayboldu.
Anılar birer birer soluyor,
Tıpkı eski fotoğraflar gibi.
Ama yine de bir umut var içimde,
Belki bir gün geri döner o eski günler.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir