Alacakaranlıkta Umut

Alacakaranlık çöktü gönül evime,
Bir ışık ararım, çaresizliğime.
Yalan dünya, ne verir ki elime,
Bir dost eli değsin, derdime derman,
Yüreğim kan ağlar, suskun feryadım,
Bir umut belirsin, kaybolan yoldaşım.

Mücadele zorlu, nefesim daralır,
Yıkılır hayaller, umutlar karalır.
Dertler üst üste gelir, sabrım sınanır,
Kader ağlarını örerken usulca,
Yüreğimde bir yangın, közlenir durmadan,
Hayat acımasız, güler mi hiç bana.

Gözlerim yaşlı, çaresiz beklerim,
Bir mucize olsun, yüzüm güle bileyim.
Yalan dünyanın oyunlarına yenilmeden,
Dostluk, sevgi, huzur, özlemim derin,
Yolumu aydınlatan bir ışık gerek,
Bu karanlık gecede, bir umut belirsin,
Yarınlara umutla bakabileyim.

Umut var içimde, söndürmem asla,
Hayata tutunurum, yılmam bu yolda.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir