Şimdi çökerken sensizliğin gölgesi
Yüzümde biriken hüzün denizleri,
Boşlukta yankılanır ismin hecesi
Yeniden canlanır eskiyen özlemleri.
Sessizce izlerim solan günün rengini,
Yüreğimde saklı kalan bir anı gibi,
Bitmeyen bir aşkın sızlayan izini,
Ararım o kaybolan sevgi dilini.
Ve hatırlarım sensiz geçen her saniyeyi,
Belki bir gün dönersin diye avuturum kendimi,
Bu alacakaranlık yalnızlığında.
Bir yanıt yazın