Alacakaranlıkta yürüdüğüm o tenha yolda
Hala o kırgınlık hissiyle dolmakta ruhum
Sığındığımız bu beton yığınından çok uzak
Bu hislere değmemiş bir umut içinde
Gerçekten sevgi misali bir sığınak bulacak
Yalnız kalpler çarpıyor huzurlar içinde
Yüreklerimiz, hayallerimiz var içinde
Geçmişin hayaletleri süzülürken yanımdan
Yeni bir gün doğuyor usulca içimizde
Eski yaralar sarılıyor bir dokunuşla
Kaybolmuş umutlar yeşeriyor yeniden
Aşkın gizemli gücü dolanıyor her yerde
Sanki mucizeler oluyor dualarımızla
Umutla sevgiyle dolduğum bu yerde
Bir daha hiç yalnız kalmayacağım bu evde
Alacakaranlık Sığınakları
Bir yanıt yazın