Bir alacakaranlık hüznü çöker şehre,
Yalnız neonların sesi yükselir meydanda.
Beton binalar yürür dururlar,
Çatılarında paslı antenler.
Uzakta solgun bir ışık: Unutulmuş bir sinema!
Duvarlarından dökülen anılar
Kaybolmuş bir aşkın yitik izleri:
Yapayalnız, bir bankta bekleyen kediler.
Uzaklara bir gülüşün vardı o parkta
Keşke yalnız bunun için affetseydim seni.
Alacakaranlık Dersleri
Bir yanıt yazın