Aklın Sınırında

En çetin sınavdı belki de
Kendine tutunmak bu çağda
O, aklın en berrak kıyısında durdu
En keskin rüzgarlar eserken bile…
En yalın olanıydı aslında,
En derine saklanan cevheri buldu…
Acıyorsam kendime, unutmuşsam özümü
Ama aşk olsun sana ey insan, Aşk olsun
Yine de bir umut yeşerir içimde,
Bir ışık belirir karanlığın ardında.
Yeniden doğuşun sancısıdır bu belki de,
Aklın yeniden uyanışının türküsü.
Kaybolmuş benliğimi ararken,
Gerçeğin izini sürerim durmaksızın.
Ve bilirim ki, aklın sınırında,
Saflıkla yoğrulmuş bir dünya vardır.
En sonunda, hakikate ulaşacağım.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir