Şansmış dediler bir zamanlar,
Beklenmedik anda gelen,
Ansızın açılan bir kapı.
Boş vaatler sundular,
Göz boyayan renkler.
Oysa şimdi aynalar yalan,
Yüzümde biriken tüm çizgiler,
Kaybolan gençliğin izleri.
Ne şans, ne de talih,
Sadece bir yanılsama.
Zaman akıp gidiyor sessizce,
Dünler birer hayal oluyor.
Yaz bitti, yapraklar sarardı.
Hatıralar birer birer soluyor,
Geride kalan yalnızlık.
Bekledim durdum yıllarca,
Gelecekmiş dediler o güzel günler.
Umutla baktım yollara,
Fakat gelmedi beklenen misafir.
Yalanmış meğer o tatlı sözler,
Umutlar kırıldı birer birer.
Şimdi anladım her şey boşuna.
Kapanmayan bir yarayım ben,
Sonsuza dek sürecek bu sızı.
Açık Kalan…
Bir yanıt yazın