Yitik Zamanın Tutsakları

En kırılgan andı belki de,
Gözlerinde biriken nem,
Uzaklaşan bir gemi…
En derin sızıydı kalpte,
Geçmişin hayaletleri dolanır durur,
Her köşe başında bir anı saklı,
Kabuk bağlamayan yara…
En çaresiz bekleyişti bu,
Bir umut ışığı ararken karanlıkta,
Zamanın acımasız girdabında kaybolmak,
Her nefeste bir pişmanlık yankılanır,
Unutulmayan bir ayrılık şarkısı,
Sonsuz bir labirentin içinde,
Yitik ruhların fısıltısı…
En yalnız yolculuktu sanki,
Kendinden uzaklaşmak her adımda,
Yüzleşmekten kaçılan gerçekler,
Aynada yabancı bir suret,
Sessiz çığlıkların yükseldiği an…
En karmaşık denklemdi hayat,
Çözülmeyen düğümlerle dolu,
Kaybolmuş bir pusulanın rehberliğinde,
Yeniden doğmak mümkün müydü acaba?
Her düşüş bir ders, her kalkış bir zafer,
Kaderin acımasız oyununa rağmen,
Gülümsemeye cesaret etmek…