desen ki kalbin aynası
kirli bir handa unutulmuş mendil
desen ki yalanlarından kaçanlar
en sahtesi en gerçeği günahı ve meleği
seni terk etmiş olsun
sen ki donuk camda o silik nefessin
özlemediğin boş bir odanın ortasında o
bildiğin hayalin ellerinden tutmuşsun
desen ki unutulmuşsun
şehirler paslı bir bıçak gibi batıp çıkıyor
yeniden doğmaya direniyorsun
tövbe ve keramet çoktan anlamını yitirdi
şimdi seni artık sessizlikte bir kıyı bekliyor
kaybolduğun kavuştuğun çözülmediğin bir kıyı
tövbe ve keramet derken kadehte şarap bitti
sen yaşamaya başladığın zaman
Eşik ve Yabancı
Bir yanıt yazın