Yarım Kalmış Birkaç Satırlık Hüzün

Her ayrılıkta bir şeyler yarım kalacak
Bir gülüşten bir dokunuştan
Yaşanmamış nice andan
Hatırlanacak bir yalnızlık bırakacağım geride
Belki de yaşanabilecek en gerçek hissi unutacağım
Daha veda etmeden
Kim anlayabilir ki?
Bunca acıyı kim anlayabilir?
Usulca veda edeceğim kendime, fark etmeyeceğim
Ve bu duyguyla yorgun düşen ruhum
Sonsuzluğa bir fısıltı ile
Bir pişmanlık heykeli dikecek, ah min-el!
Bu da diğerleri gibi kendisini delicesine özlediğimi bilmeden
Unutulup gidecek